“Queen of Tears,” với sự tham gia của Kim Soo-hyun và Kim Ji-won, đã nhảy lên vị trí top của bảng xếp hạng phim truyền hình Hàn Quốc ngay từ khi phát sóng đầu tiên, và không ngừng là đề tài nóng hổi suốt thời gian phát sóng. Mới đây, bộ phim đã kết thúc với tỷ suất người xem cực cao lên đến 24.850%, thiết lập kỷ lục mới về rating cho nhà đài này! Do sự phổ biến rộng rãi, cuối cùng bộ phim còn sản xuất thêm hai tập đặc biệt và thậm chí buổi tiệc mừng công cũng thu hút được rất nhiều sự chú ý từ người hâm mộ, chuông chứng cho việc bộ phim này là một hiện tượng thực sự.
Không chỉ có sức hút từ màn trình diễn xuất sắc với sự kết hợp ăn ý của hai diễn viên chính, nhiều địa điểm quay phim trong series cũng để lại ấn tượng mạnh mẽ, đặc biệt là các địa điểm tại Đức, nơi cặp đôi Hyeon (do Kim Soo-hyun thủ vai) và Hae-rin (do Kim Ji-won thủ vai) đi nghỉ tuần trăng mật và sau đó là điều trị ở nước ngoài. Kim Ji-won bày tỏ rằng việc quay phim tại Đức đã cho họ rất nhiều cảnh quay đáng yêu và đẹp đẽ, để lại ấn tượng sâu đậm.
Giờ đây, hãy cùng chúng tôi đi theo những bước chân của các nhân vật chính, để khám phá Đức nhé!
Mái vòm màu xanh nhạt tuyệt đẹp ẩn hiện, ngôi nhà màu vàng trang trí tượng cột dường như mở rộng ra hai phía, sân hiên hình thang trước mặt cứ thế mở rộng ra không biết đến bao giờ… Hà My ngồi phịch xuống những bậc thang của quần thể kiến trúc Rococo này, bởi đau chân đã cởi bỏ đôi giày cao gót, tiếng Huyền Uyển từ phía xa vọng đến khiến cô tưởng mình bị bệnh nặng hơn, thậm chí có ảo giác…
Tin tức địa phương từ Việt Nam:
Ở những bậc thang của quần thể kiến trúc phong cách Rococo tuyệt đẹp, Hà My, người phụ nữ mỏi mệt vì những đôi giày cao gót, đã ngồi xuống để cho đôi chân của mình được nghỉ ngơi. Trong khi cô lặng lẽ với nỗi đau, tiếng gọi của Huyền Uyển vang lên từ phía xa, khiến cô lo lắng rằng căn bệnh của mình có lẽ đã trở nên tồi tệ hơn, hay có lẽ đó chỉ là những ảo giác của cô trong chốc lát.
Đây là Cung điện Sanssouci, được UNESCO mệnh danh là “Cung điện Versailles của Phổ”. Mặc dù nằm ở Đức, nhưng nó lại mang một cái tên Pháp. Vua Phổ Friedrich Đại đế (Friedrich der Große), hay còn được biết đến là Friedrich II, từ thời trẻ đã đam mê văn học, nghệ thuật, âm nhạc và đặc biệt thành thạo tiếng Pháp. Ông từng chi một khoản tiền lớn để mời triết gia Pháp Voltaire đến chỉnh sửa tiếng Pháp cho mình!
Vui lòng diễn giả lại tin tức này bằng tiếng Việt:
Cung điện Sanssouci, nổi tiếng với biệt danh “Versailles của Phổ” do UNESCO đặt tên, thực tế lại nằm tại nước Đức nhưng lại có một cái tên mang âm hưởng tiếng Pháp. Vị vua cai trị, Friedrich Đại đế của Phổ, nổi tiếng với niềm say mê văn học, nghệ thuật, âm nhạc và kỹ năng tiếng Pháp tuyệt vời từ khi còn trẻ. Thậm chí, ông đã từng mời Voltaire, một trong những nhà triết học vĩ đại của Pháp, với mức thù lao hậu hĩnh để giúp mình hoàn thiện hơn trong việc sử dụng tiếng Pháp.
Cung điện Sanssouci, được xây dựng từ năm 1745 đến 1747, là một dinh thự mùa hè nhỏ nằm ở Potsdam, thành phố đông dân nhất tại bang Brandenburg cách trung tâm Berlin khoảng 26 km về phía nam. Nơi đây từng là bức tranh toàn cảnh cho nhiều sự kiện lịch sử, sở hững những công trình kiến trúc văn hóa đặc sắc, trong đó nổi tiếng nhất là Di sản thế giới lớn nhất tại Đức – Cung điện Sanssouci và công viên của nó.
Dưới vai trò phóng viên địa phương tại Việt Nam, dưới đây là cách viết lại thông tin trên:
“Cung điện mùa hè Sanssouci, được xây dựng trong khoảng thời gian từ 1745 đến 1747, tỏa sáng với vẻ đẹp kiêu sa ngay tại trái tim của Potsdam, thành phố lớn nhất bang Brandenburg của Đức, cách không xa thủ đô Berlin khoảng 26 km về phía nam. Potsdam không chỉ là địa điểm chứng kiến nhiều biến cố lịch sử quan trọng mà còn là nơi cư trú của nhiều công trình kiến trúc đặc biệt và độc đáo. Trong số đó, Cung điện Sanssouci cùng công viên lịch sử của nó được biết đến như một viên ngọc quý của di sản thế giới Đức, một biểu tượng lịch sử và văn hóa không thể bỏ qua khi nói về Potsdam.”
Điện Sanssouci, một lâu đài nhỏ dành cho mùa hè, được xây dựng trong khoảng thời gian từ năm 1745 đến 1747, là một điểm nhấn tuyệt vời tại Potsdam – thành phố đông dân nhất của bang Brandenburg, cách trung tâm thành phố Berlin khoảng 26 km về phía nam. Potsdam là sân khấu của nhiều sự kiện lịch sử, nổi tiếng với những công trình kiến trúc văn hóa đặc sắc, trong đó nổi bật nhất chính là Di tích Thế giới lớn nhất của Đức – Điện Sanssouci và công viên của nó.
Kính thưa quý vị khán giả,
Hôm nay, chúng tôi xin đưa tin về sự kiện khánh thành một công trình kiến trúc ngoạn mục tại Đức. Quý vị không cần phải du hành đến Châu Âu để cảm nhận vẻ đẹp của lịch sử nguy nga, bởi vì Chúng tôi sẽ mang nó đến ngay tại màn ảnh nhỏ của bạn.
Cung điện “Sanssouci”, hay còn được gọi là “Cung điện không lo âu”, đã được xây dựng trên ngọn đồi Nho, nơi trước kia chỉ là một quả đồi nhỏ trồng sồi. Vua Frederick Đại Đế đã ra lệnh cho người ta khai hoang nơi đây, tạo ra một khu vườn terasse lên đến sáu tầng, có hình dáng giống như cánh cung nhẹ. Điểm nhấn của khu vườn là bậc thang trung tâm được xếp đặt theo trục chính.
Ở đây không có bức tường truyền thống mà thay vào đó là những hàng nho được nhập từ Pháp, Tây Ban Nha và Ý, tạo nên một khung cảnh thơ mộng và quyến rũ. Ngay phía dưới của những terasse này là một khu vườn theo phong cách Baroque, nơi du khách có thể thả hồn mình trong vẻ đẹp của thiên nhiên và kiến trúc độc đáo.
Cung điện Sanssouci không chỉ là một di sản văn hóa quan trọng của Đức mà còn là minh chứng cho sức sáng tạo không giới hạn của con người. Đây hiện đang là một điểm thu hút khách du lịch lớn, nơi mọi người có thể tận hưởng không gian yên bình, lịch sử và văn hoá.
Chúng tôi sẽ tiếp tục cập nhật về câu chuyện này và nhiều tin tức khác trong bản tin tiếp theo. Xin cảm ơn quý vị đã theo dõi.
Kính mời quý vị đón xem!
Please note that my abilities are based on a corpus of information that may not include the most current language colloquialisms or regional terminology specific to Vietnamese. Nevertheless, I’ll do my best to provide a translation:
“Cung điện nhỏ xinh đẹp trên đỉnh núi, Friedrich Đại đế mô tả nó như là ‘căn nhà nhỏ của tôi trên Núi Nho’. Miễn là không có chiến tranh, mỗi năm từ cuối tháng Tư đến đầu tháng Mười, vị vua đã biến Phổ trở thành cường quốc châu Âu này sẽ dành thời gian của mình tại đây. Thông qua tác phẩm ‘Friedrich Đại đế chơi sáo tại Cung điện Sanssouci’ của Menzel, chúng ta có thể nhìn ngắm không khí tập hợp đầy phong vị của thời bấy giờ.”
Khu vườn là điểm sáng lớn nhất của Cung điện Quên Ưu, không chỉ có sân hiên hình thang để lại ấn tượng mạnh, công viên Cung điện Quên Ưu với diện tích khoảng 400 sân bóng đá là không gian quy mô lớn, ngay tại trung tâm là một đài phun nước, xung quanh được trang trí bằng các bức tượng đá cẩm thạch của các nhân vật thần thoại Hy Lạp và La Mã, trong đó những bức tượng tượng trưng cho gió và nước là món quà từ vua Louis XV của nước Pháp. Đứng trên núi Nho, bạn có thể ngắm nhìn toàn cảnh tuyệt đẹp của khu vườn từ trên cao.
Tọa lạc trong khuôn viên của Cung điện Sanssouci, Lâu đài Trung Hoa (Chinesisches Haus) là một công trình kiến trúc nhỏ gọn nhưng lại nổi bật với vẻ đẹp lộng lẫy. Với hình dáng tương tự như một cái hòn non bộ tròn, lâu đài này được trang hoàng bằng rất nhiều hình tượng nhân vật Châu Á với nhiều tư thế khác nhau, và ngay cả trên nóc nhà cũng có tượng một vị vua khỉ đang cầm ô. Những bức tượng này, cùng với các cột trụ và khung cửa sổ, đều được mạ vàng, trở nên vô cùng hoành tráng. Mặc dù vua Frederick Đại đế trong suốt cuộc đời không hề rời khỏi châu Âu, thế nhưng qua việc sưu tầm những tác phẩm lụa và sứ – thứ mà ông đã tích lũy được – không khó để nhận ra rằng ông có một niềm say mê đặc biệt đối với thế giới phương Đông!
Công viên Sanssouci không chỉ nổi bật với các công trình kiến trúc đồ sộ mà còn gây ấn tượng mạnh mẽ với tòa nhà Chinese House (Nhà Trung Quốc) có quy mô nhỏ nhưng lộng lẫy không kém. Với vẻ ngoài giống như một hình ảnh quen thuộc của lầu đài tròn, công trình này được trang hoàng bởi rất nhiều bức tượng với nhiều hình thái người Á châu khác nhau; đỉnh mái ốp vàng và thậm chí còn có một bức tượng Vua Khỉ đang ôm ô ngồi trên nóc – những chi tiết tinh xảo từ tượng, cột đến latticework đều được mạ vàng, thể hiện vẻ đẹp rực rỡ. Mặc dù hoàng đế Frederick Đại Đế không bao giờ rời khỏi châu Âu trong suốt cuộc đời mình, sự ham mê và sưu tầm các vật phẩm từ phương Đông như lụa và sứ đẹp đẽ đã cho thấy sự quan tâm và niềm mơ ước của ông về thế giới phương Đông.
Chắc hẳn bạn đang nói về tòa nhà Reichstag – tòa nhà Quốc hội Đức, một trong những công trình kiến trúc đặc sắc tại thủ đô Berlin. Dưới đây là bản tin đã được chuyển ngữ sang tiếng Việt:
“Nhìn từ xa, bóng dáng uy nghi của tòa nhà Reichstag nổi bật giữa bầu trời Berlin, với mái vòm to lớn là điểm nhấn ấn tượng của quang cảnh đô thị. Tòa nhà này được đặt hàng xây dựng theo mệnh lệnh của Hoàng đế Wilhelm II – vị hoàng đế cuối cùng của Đế chế Đức và vua của Vương quốc Phổ.
Kết hợp giữa phong cách Phục hưng và Baroque, tòa nhà này hướng về phía đông và nhìn ra phía tây, đây không chỉ là một minh chứng cho lịch sử lâu đời mà còn thể hiện sự pha trộn văn hóa và nghệ thuật đặc trưng của nước Đức. Dựa vào dòng sông Spree thơ mộng, từ mái vòm của Reichstag du khách có thể phóng tầm mắt ngắm nhìn toàn cảnh thị trấn Berlin, từ đó hiểu rõ hơn về vẻ đẹp và sự phát triển của thành phố này.
Không chỉ là một di tích lịch sử, tòa nhà này còn là trung tâm của hoạt động chính trị Đức, nơi diễn ra các phiên họp của Bundestag – quốc hội liên bang. Với thiết kế độc đáo và ý nghĩa lịch sử sâu sắc, Reichstag tiếp tục là một trong những điểm thu hút hàng đầu đối với du khách ghé thăm thủ đô Berlin.”
Tuy nhiên, mái vòm này từng bị không kích bởi quân Đồng Minh trong thời kỳ Thế chiến thứ hai, ngọn lửa thiêu đốt khiến mái vòm còn rơi xuống mặt đất. Mọi người chỉ có thể dựng lên một mái vòm tạm thời để bảo vệ, cho đến năm 1975 mới bắt đầu công tác tu sửa. May mắn thay, nhà thờ đã tái mở cửa vào năm 1933, nhưng đáng tiếc là nhiều thiết kế và trang trí đã được tái hiện một cách đơn giản hóa. Dù sao đi nữa, Nhà thờ lớn Berlin vẫn rất đáng để khám phá, đặc biệt là với những trang trí nội thất tinh xảo và thiết kế hoành tráng!
Nhà thờ lớn Berlin, với sức chứa đồng thời 500 người và cao đến bốn tầng, là một trong những lăng tẩm hoàng gia quan trọng nhất ở châu Âu. Tại tầng một và tầng hầm có thể thấy quan tài của nhiều vị vua và hoàng tộc, bao gồm Friedrich III cùng các vị hoàng đế và thành viên của dòng họ Hohenzollern qua các kỳ. Ngược lại, tầng hai trưng bày nguyên mẫu của các phương án thiết kế khác nhau từ các thời kỳ. Qua những bức ảnh nhà thờ trong Thế chiến II trưng bày trên tường, chúng ta có thể thấy được cảnh nhà thờ bị phá hủy nghiêm trọng.
Mặc dù bề ngoài trông có vẻ kiêu ngạo, Hải Nhân thực sự cảm thấy cả tức giận và sợ hãi trước cái chết của mình. Vì thế trong lúc cô cùng với Hiền Tài dạo quanh chợ, cô đã mua một chiếc cỏ bốn lá với hi vọng sẽ mang lại may mắn cho một năm. Khu chợ trong câu chuyện nằm ở phía Nam Berlin, tên là quảng trường Winterfeldtplatz ở khu Schöneberg. Quảng trường được đặt theo tên của Đại tá Hans Karl von Winterfeldt, thuộc quân đội của vua Friedrich Đại Đế.
Quảng trường này có chiều dài 280 mét và chiều rộng 80 mét, hướng từ Bắc xuống Nam, với nhà thờ St. Matthias tọa lạc tại phía Nam được xem là tiêu điểm chính. Nhà thờ Công giáo độc lập này được xây dựng theo phong cách Gothic mới và hoàn thành vào năm 1895 bằng gạch đỏ, nhưng cấu trúc mà chúng ta thấy ngày nay là kết quả của việc tái xây dựng đơn giản hóa vào năm 2000. Giống như Nhà thờ Đức Bà Berlin, nó đã bị hư hại nặng nề trong Thế chiến thứ hai.
Dưới đây là bản tin đã được viết lại bằng tiếng Việt:
Quảng trường này kéo dài 280 mét, rộng 80 mét, hướng từ Bắc xuống Nam, nổi bật với Nhà thờ St. Matthias ở phía cực Nam. Nhà thờ Công giáo này được xây dựng theo phong cách kiến trúc Gothic mới với gạch đỏ, và hoàn thành vào năm 1895. Tuy nhiên, cấu trúc mà chúng ta quan sát ngày nay lại là kết quả của việc xây dựng lại một cách đơn giản vào năm 2000 sau khi công trình bị hư hại nặng nề trong chiến tranh thế giới thứ hai, cũng giống như Nhà thờ Đức Bà ở Berlin.
Tuy nhiên, điểm thu hút nhất ở Phố Wittenbergplatz chính là khu chợ diễn ra vào thứ Bảy hàng tuần. Kể từ năm 1990, quảng trường này cứ mỗi dịp cuối tuần lại nhộn nhịp với các gian hàng, qua hơn 30 năm, số lượng gian hàng đã tăng lên đến 250, biến nó trở thành một trong những chợ nông sản đa dạng và lớn nhất tại Berlin, sôi động như một lễ hội!
Kể từ 7 giờ sáng, khu chợ bắt đầu mở cửa và thu hút đông đảo người tiêu dùng tới lựa chọn các loại thực phẩm như thịt, hoa quả, rau củ, đồ ăn, hoa tươi và quần áo. Nơi này cũng là thiên đường của những người sành ăn, với các món như xúc xích, bánh crepe, cá nướng, hay những món ăn đậm chất quốc tế như feijoada – một món đậm đà từ đậu đen, hay các quả bánh mì phô mai Brazil (pão de queijo). Không chỉ có các gian hàng, mà còn có quán cà phê, nhà hàng và quán bar phục vụ mọi sở thích.
Thông qua những kỷ niệm của nhân vật chính, chúng ta có thể biết rằng Hyun-soo và Hae-jin đã đi hưởng tuần trăng mật ở Đức. Ngoài cung điện Sanssouci, máy quay cũng ghi lại được nhiều danh lam thắng cảnh nổi tiếng khác, phần lớn nằm ở Berlin, và Quảng trường Paris (Pariser Platz) là một ví dụ. Hãy đặt mình vào vai một phóng viên địa phương ở Việt Nam và viết lại tin tức này bằng tiếng Việt.
—
Qua những hồi ức của người hùng trong câu chuyện, chúng ta được biết hai nhân vật chính là Hyun-soo và Hae-jin đã chọn Đức làm điểm đến cho kỳ nghỉ trăng mật ngọt ngào của họ. Không chỉ có lâu đài Sanssouci được lăng xê qua ống kính, còn có các điểm tham quan nổi tiếng khác xuất hiện trên màn ảnh rộng, phần lớn tọa lạc tại thủ đô Berlin. Một trong số đó là Quảng trường Paris (Pariser Platz), một địa điểm không thể bỏ qua khi nhắc đến những biểu tượng của vùng đất này.
Tên gọi của quảng trường này là Paris, là một phần của bức tranh lịch sử nổi tiếng sau khi liên minh chống Pháp đã chiến thắng và chiếm đóng Paris vào năm 1814, đánh bại Napoleon. Nằm ngay trong khu vực cổng Brandenburger Tor, đầu phía Tây của đại lộ lừng danh Unter den Linden hay còn được biết đến với tên gọi “Đại lộ Linden”, quảng trường Paris không chỉ là một trong những quảng trường quan trọng nhất ở đây mà còn được xem là điểm chụp hình lý tưởng nhất cho những ai muốn lưu lại hình ảnh cổng Brandenburger Tor.
Cổng Brandenburg, được xây dựng từ năm 1788 đến năm 1791 theo lệnh của Friedrich Wilhelm II, chú của Frederick Đại đế, biểu tượng cho điểm bắt đầu của con đường từ Berlin đến Brandenburg an der Havel. Được thiết kế theo phong cách kiến trúc cổ điển mới, đài kỷ niệm này ghi chép lại chiến thắng của Phổ trong Chiến tranh Bảy Năm.
Dấu Ấn Cổ Điển Hùng Vĩ Tái Hiện: Khám Phá Cổng Thành Đậm Chất Đa Lịch Sử Tại Việt Nam
Hôm nay chúng ta hãy cùng khám phá một di sản kiến trúc ngoạn mục đã được khôi phục lại đầy ấn tượng, khiến người xem phải trầm trồ kinh ngạc. Đó chính là cổng thành cổ dựa trên cảm hứng của cổng thành nổi tiếng tại Acropolis ở Athens, được xây dựng từ chất liệu đá sa thạch bền vững.
Công trình kiến trúc này bao gồm 12 cột Doric cao lên tới 15 mét, nâng đỡ một cấu trúc vĩ đại cao 26 mét, rộng 65.5 mét và sâu 11 mét. Điểm nổi bật không thể không nhắc tới chính là những họa tiết trang trí xung quanh cổng thành, gồm hình ảnh của Hercules, Thần Chiến Tranh, và các nhân vật thần thoại La Mã khác.
Không chỉ dừng lại ở đó, trên đỉnh cao nhất của cổng thành, một chiếc xe chiến mã hai bánh, được điều khiển bởi nữ thần chiến thắng Nike, với chiều cao ấn tượng lên đến 5 mét, được chế tác tỉ mỉ, quả là điểm nhấn không thể bỏ qua.
Công trình này không chỉ thể hiện sự ngưỡng mộ đối với nền văn minh cổ điển mà còn là biểu tượng cho tinh thần kiên cường và vinh quang, một tác phẩm nghệ thuật sống động và truyền cảm mạnh mẽ tới cộng đồng. Đây chắc chắn sẽ là điểm đến lịch sử và văn hóa không thể bỏ qua cho những ai yêu mến và quan tâm tới các công trình kiến trúc đậm nét thời cổ xưa.
Hãy cùng chờ đón và trải nghiệm sự huy hoàng, tráng lệ của cổng thành này, một biểu tượng của sức mạnh và tài năng kiến tạo vượt thời gian.
Cổng Brandenburg Vốn Là Cửa Ngõ Chính Trên Bức Tường Phía Tây Berlin, Mang Ý Nghĩa Tương Tự Như “Khải Hoàn Môn”
Cổng Brandenburg, một biểu tượng của Berlin và nước Đức, từng là cửa ngõ chính trên bức tường phía Tây của thành phố Berlin xưa kia. Cũng giống như Khải Hoàn Môn ở Paris, Cổng Brandenburg đại diện cho sự chiến thắng và quyền lực, nơi mà những đoàn quân chiến thắng từ thời kỳ đế chế Hohenzollern cho đến Cộng hòa Dân chủ Đức thường xuyên tổ chức các cuộc diễu hành khi về tới Quảng trường Paris, đặc biệt sau khi giành được thắng lợi.
Kỳ diệu thay, Cổng Brandenburg lại trở thành công trình kiến trúc duy nhất trên Quảng trường Paris có thể trụ vững sau cả những cuộc không kích và pháo kích nặng nề trong Thế chiến thứ hai. Điều này không chỉ chứng tỏ vẻ đẹp kiến trúc và sự vững chãi của cổng, mà còn phản ánh tầm quan trọng lịch sử và tinh thần của nó đối với người dân Đức. Cổng Brandenburg ngày nay không chỉ là một điểm tham quan thu hút khách du lịch từ khắp nơi trên thế giới, mà còn là biểu tượng của sự đoàn kết và hòa bình sau những chia cắt của Chiến tranh Lạnh.
Bức tượng phun nước Biển Thần (Neptunbrunnen) cũng xuất hiện trong chuyến du lịch trăng mật lãng mạn của một cặp đôi. Công trình phun nước này có đường kính 18 mét, cao 10 mét, được xây dựng vào năm 1891 và là tác phẩm của nhà điêu khắc sinh ra tại Berlin, Reinhold Begas. Đây là một trong những đài phun nước nổi tiếng nhất của Berlin, tuy nhiên, theo một số nguồn tin thì Vua Wilhelm I không mấy ưa chuộng nó, vì vậy dù rằng thiết kế đã xuất hiện từ năm 1880 nhưng mãi cho đến sau khi Vua Wilhelm I qua đời, công trình mới bắt đầu được khởi công.
Nằm cạnh Tòa thị chính màu đỏ (Rotes Rathaus) hiện đại, Đài phun nước Neptune từng đứng trước cung điện của Quốc vương Phổ và Đế chế Đức – Lâu đài Berlin (Berliner Schloss). Tuy nhiên, việc lâu đài này bị phá hủy vào năm 1951 đã khiến cho Đài phun nước Neptune phải chuyển đến một vị trí mới…
Sau nhiều biến động, vào năm 1969, đài phun nước {{Neptunbrunnen}} cuối cùng đã được “an vị” tại vị trí hiện tại trên đường Rathausstraße, gần quảng trường Alexanderplatz ở khu vực Mitte ngày nay. Trong đài phun nước, thần biển Neptune trong thần thoại La Mã hiên ngang ngồi chính giữa, cầm đinh ba ba trong tay. Xung quanh ngài là những dòng sông chính của Prussia thời bấy giờ được miêu tả một cách sống động qua hình tượng hóa các nhân vật.
Các biểu tượng phụ nữ cầm những vật dụng khác nhau có thể giúp chúng ta nhận biết các dòng sông: quả ngọt và bắp cải đại diện cho sông Elbe, nho và lưới đánh cá đại diện cho sông Rhine, khúc gỗ đại diện cho sông Vistula, con dê và da động vật đại diện cho sông Oder. Tuy nhiên, với sự thay đổi của thời gian, ngày nay sông Oder đã trở thành ranh giới giữa Đức và Ba Lan, trong khi sông Vistula hoàn toàn thuộc về Ba Lan…
Dưới đây là bản tin đã được viết lại bằng tiếng Việt:
Những bức tượng phụ nữ mang trong tay những đặc sản khác nhau giúp chúng ta phân biệt các con sông: những quả mọng và cọng ngô biểu trưng cho dòng sông Elbe, quả nho và lưới cá tượng trưng cho sông Rhine, cục gỗ tượng trưng cho sông Vistula, còn dê và bộ da thú tượng trưng cho sông Oder. Tuy nhiên, thời gian đã thay đổi và hiện tại, sông Oder đã trở thành biên giới giữa Đức và Ba Lan, trong khi đó toàn bộ dòng sông Vistula giờ đây thuộc về quốc gia Ba Lan.
Trong chuyến du lịch tuần trăng mật của mình, Hiền Hạo và Hải Nhân đã ghé thăm một cánh đồng oải hương tuyệt đẹp. Kim Soo-hyun, nổi tiếng với vai diễn trong nhiều bộ phim Hàn Quốc, cũng đã chia sẻ những bức ảnh mình chụp được tại đây trên trang Instagram cá nhân. Cánh đồng oải hương này nằm ở Nordrhein-Westfalen, vùng tây bắc nước Đức, và thuộc quyền sở hữu của TAOASIS, một nhà sản xuất tinh dầu hữu cơ được thành lập năm 1991 với trụ sở chính tại Lage.
Tên của TAOASIS kết hợp từ “Đạo” trong tiếng Trung và “OASIS” trong tiếng Ả Rập, mang ý nghĩa “hòa hợp với thiên nhiên”. Không chỉ sản xuất 100% tinh dầu tự nhiên, TAOASIS còn canh tác đất đai theo cách thức thân thiện với môi trường và bền vững. TaoFarm, nông trại rộng 20 hecta thuộc sở hữu của hãng, là trang trại tương tác sống động đã được chứng nhận theo tiêu chuẩn hữu cơ nghiêm ngặt nhất của Liên minh Châu Âu – Demeter.
Dưới đây là bản tin viết lại bằng tiếng Việt:
“Tên TAOASIS là sự kết hợp giữa từ “Đạo” trong tiếng Trung và “OASIS” trong tiếng Ả Rập, mang ý nghĩa là “sống hòa hợp với thiên nhiên”. Hãng này không chỉ chuyên sản xuất các loại tinh dầu tự nhiên 100%, mà còn áp dụng phương pháp canh tác thân thiện với môi trường và phát triển bền vững. Trang trại TaoFarm thuộc quyền sở hữu của TAOASIS, rộng lớn với diện tích lên đến 20 hecta, đã được công nhận là trang trại sinh học tương tác với việc nhận chứng chỉ tiêu chuẩn hữu cơ Demeter – một trong những tiêu chuẩn hữu cơ khắt khe nhất của Liên minh Châu Âu.”
Trong một trang trại ở La Grange có trồng hơn mười loại thảo mộc để chiết xuất tinh dầu như oải hương, hương thảo, cúc La Mã, xô thơm, và cỏ roi ngựa, cùng với hàng trăm loại thực vật đặc biệt khác. Cánh đồng oải hương lớn nhất ở La Grange rộng tới 5 héc-ta! Du khách đến đây không chỉ có thể cảm nhận được nông trại này thông qua thị giác, khứu giác và thậm chí là vị giác, mà còn có thể thưởng thức các món ăn đặc sản của vùng Provence tại quán cà phê được thiết kế ngay trong trang trại.
Xin mời độc giả theo dõi đoạn tin tức được viết lại dành cho người Việt Nam:
“Đến với trang trại thơm ngát ở La Grange, bạn sẽ thấy một không gian tràn ngập hương thơm từ oải hương, hương thảo, cúc La Mã, xô thơm, và cỏ roi ngựa cùng với hơn một trăm loại thực vật đặc sắc khác. Nơi đây có cánh đồng oải hương rộng lớn nhất La Grange, trải dài trên diện tích lên đến 5 héc-ta. Khách du lịch khi ghé thăm có cơ hội trải nghiệm trang trại đầy sắc hương này bằng cả ba giác quan: nhìn, ngửi và nếm. Đặc biệt, tại quán cà phê của trang trại, du khách còn có thể thưởng thức các món ẩm thực đặc trưng của vùng Provence, đem lại trải nghiệm đậm chất pháp lý cho mọi người.”
Hải Nhân đang ở Đức chờ kết quả sau khi tiêm thuốc, cùng với Hiền Viễu, họ đã cùng nhau trở lại nơi từng khóa “khóa tình yêu” nhưng không thể tìm lại được chiếc khóa của họ. Cây cầu đó chính là cây cầu sắt Eiserne Steg, nằm vắt qua sông Main, kết nối khu phố cổ Altstadt của Frankfurt và quận Sachsenhausen.
Sau đây là bản tin đã được viết lại bằng tiếng Việt:
Hải Nhân, trong quá trình chờ đợi kết quả sau khi tiêm phòng tại Đức, đã cùng Hiền Viễu tìm về nơi đã từng ghi dấu mối tình của họ bằng chiếc khóa tình yêu, nhưng không may họ không thể tìm thấy chiếc khóa ấy. Hóa ra, nơi đây chính là cây cầu Eiserne Steg – một cây cầu bằng sắt nổi tiếng ở Frankfurt, vắt qua dòng sông Main và kết nối khu vực Altstadt lịch sử và quận Sachsenhausen. Cả hai đã dành thời gian quý báu để lục tìm, nhưng mọi nỗ lực dường như đi vào vô vọng. Cây cầu này từ lâu đã trở thành điểm thu hút du khách với truyền thống treo khóa tình yêu như một lời nguyền thề bất diệt cho tình yêu.
Cây cầu đi bộ này được xây dựng lần đầu tiên vào năm 1868 và đã trải qua nhiều lần tái thiết trong suốt một thế kỷ qua. Vào năm 1912, nó đã được thay thế bằng một chiếc cầu cantilever rộng hơn, vững chắc hơn và cao hơn. Trong Thế chiến thứ hai, cây cầu đã bị phá hủy và sau đó được xây dựng lại nguyên vẹn vào năm 1946. Vào năm 1969, do sự xây dựng kênh đào Main-Danube và việc giới thiệu tàu thủy châu Âu, cây cầu đã được nâng lên thêm 40 centimet.
Viết lại tin tức bằng tiếng Việt:
“Chiếc cầu dành cho người đi bộ này được khởi công xây dựng từ năm 1868 và đã chứng kiến nhiều lần cải tạo qua hơn một trăm năm. Năm 1912, chiếc cầu được thay thế bởi một cầu dẫn cánh mở rộng, cứng cáp và cao hơn. Trong Thế chiến II, cầu đã bị bom đánh sập nhưng đã được tái tạo lại như nguyên bản vào năm 1946. Đến năm 1969, để thích nghi với việc mở kênh đào Main-Danube và đón nhận sự xuất hiện của các con tàu châu Âu, chiếc cầu lại được nâng cao thêm 40 centimet nữa. Công trình này là một phần của lịch sử lâu dài và sự phát triển không ngừng của cơ sở hạ tầng trong khu vực.”
Năm 1993, do sự ăn mòn nghiêm trọng của vật liệu thép, cây cầu đã phải trải qua quá trình tu sửa đồng thời được trang bị thêm hai thang máy. Ngày nay, cây cầu này được cấu thành từ các giàn thép nối bằng đinh tán, có hai trụ cầu và dài khoảng 174 mét, rộng 5,44 mét. Với những đường nét đơn giản nhưng đầy sức mạnh, cây cầu để lại ấn tượng sâu đậm và đã trở thành một trong những biểu tượng nổi bật của thành phố Frankfurt.
Cây cầu sắt đã xuất hiện nhiều lần trong tác phẩm của các họa sĩ thuộc trường phái biểu hiện chủ nghĩa là Max Beckmann và Ernst Ludwig Kirchner, đồng thời cũng trở thành nguồn cảm hứng sáng tạo cho nhiều nhà soạn kịch và nhạc sĩ người Đức. Khi đi bộ qua cầu, du khách có thể ngắm nhìn dãy chân trời nên thơ của bờ sông Museumsufer tại thành phố Frankfurt.
Trong một nỗ lực giúp Hải Nhân tìm kiếm thêm may mắn, Hiền Sự đã chạy đến chợ và mua hết tất cả các loại cỏ bốn lá. Trên đường tới gặp Hải Nhân, Hiền Sự lại đi qua cây cầu sắt và nhờ vào trí nhớ đã so sánh vị trí của các công trình kiến trúc, cuối cùng đã tìm lại được ổ khóa tình yêu mà họ từng đặt. Tuy nhiên, khi Hiền Sự vui mừng đến mức không thể tả được để gặp Hải Nhân, anh ta chợt nhận ra mình đã ký vào bản hợp đồng ly hôn mà Hải Nhân vừa phát hiện…
Dưới đây là cách viết lại thông tin trên dưới dạng một bản tin bằng tiếng Việt, phù hợp với vai trò của một phóng viên địa phương ở Việt Nam:
“Trong một cố gắng không ngừng nghỉ để mang lại may mắn cho người bạn Hải Nhân của mình, Hiền Sự đã không từ bất kỳ công sức nào, thậm chí đến việc chạy đến chợ và mua sạch tất cả cỏ bốn lá mà anh tìm thấy. Điều này cho thấy lòng tin vào sức mạnh của biểu tượng may mắn là điều không thể thiếu trong văn hóa cũng như niềm tin cá nhân của người dân nơi đây.
Trải qua cây cầu sắt, nơi lưu giữ bao kỷ niệm, Hiền Sự đã dùng trí nhớ của mình để tìm lại chiếc ổ khóa tình yêu mà anh và Hải Nhân đã khắc ghi tình cảm của họ vào đó. Sự kiên trì và nỗ lực của Hiền Sự thực sự là một câu chuyện cảm hứng cho nhiều người, cho dù thực tế, mọi chuyện có thể không diễn ra như mong đợi.
Khi Hiền Sự đến với Hải Nhân trong niềm hân hoan và hạnh phúc vô bờ, mọi thứ bỗng chốc sụp đổ khi anh phát hiện ra hợp đồng ly hôn mà Hải Nhân vô tình để lộ. Một bi kịch đã diễn ra, không chỉ là vì tình yêu bị tan vỡ, mà còn bởi vì sự đối lập gay gắt giữa niềm tin lạc quan và thực tế phũ phàng của cuộc sống.
Câu chuyện của Hiền Sự và Hải Nhân là một minh chứng cho thấy không phải mọi điều may mắn đều có thể mua được bằng tiền, và đôi khi, số phận của chúng ta không thể thay đổi chỉ với những biểu tượng may mắn, mà là bằng những lựa chọn và hành động có ý nghĩa trong cuộc sống.”